1. معتاد (مگر ترک انگیزه ای کند و دیگر معتاد به حساب نیاید)
2. بیمار روانی (بیماری که ارتباطش را با واقعیت از دست داده و تا کاملا درمان نشده)
3. بی دین و لا مذهب ( رعایت این توصیه برای تمام افراد بشر با هر دین و مذهبی مفید است)
4. بد اخلاق ، تند خو (کسی که اخلاقش قابل پیش بینی نیست)
5. مادی و بخیل
6. مجرم خو ، تبهکار و خلاف کار
7. دوست باز افراطی (و مطلقا بی تمایل نسبت به خانواده)
8. بی کاره و علاف
9. زن زیبا از خانواده فاسد
10. بچه ننه (حالت افراطی ِ وابستگی به مادر وخانواده)

اکثر مردم چون با درجات نظامی آشنایی ندارند به هر افسر یا درجه داری می گویند: جناب سروان. پس کسی که به هر نظامی می گوید جناب سروان یا اصلا درجات نظامی را نمی شناسد و یا تفاوت بین آنها را درک نمی کند.
بعضی از دختر خانم ها و آقا پسر ها، به محض اینکه از کسی خوششان می آید، به هیجانشان درجه ی "عشق " می دهند . بدون اینکه به میزان و جنس آن علاقه و زمینه های آن علاقه مندی توجه کنند.
یک ستوان دو، برای رسیدن به سروانی 8 سال باید خدمت کند یعنی 4 سال تا ستوان یکمی واز آن درجه 4 سال تا سروان شدن؛ بیاید ،برود، بیاموزد و آزمون دهدو...
علاقه هم مثل درجات نظامی سلسله مراتب دارد و از آشنایی شروع میشود و تا دوستی ، صمیمیت و عشق  ادامه پیدا میکند.
در اکثر موارد وقتی جوان (یا نوجوان) احساس می کند عاشق کسی شده ،در واقع فرصت یا زمینه انتخاب دیگری را نداشته و برای اولین بار با موقعیتی مواجه شده که اساسا عشق نبوده ، احساسی که با نگاه و برخورد اول معمولا به سادگی ایجاد می شود و اغلب پایدار نیست.

خیلی وقتها احساس نخستین برخورد ویژه  با جنس مخالف با عناوینی چون آشنایی یا هر چیز دیگری چون با هیجانات دیگری همراه می شود ؛ مثل استرس، اضطراب و خجالت و البته هیجان جنسی و... حال غریبی را در فرد به وجود می آورد و جوان فورا آن حس و حال را جناب عشق لقب می دهد و دیگران را عاجز از درک عمق و ژرفای آن عاشقی! میداند.

اشتباه دیگر این است که این هیجان زود گذر را با حالت دائمی عاشق بودن اشتباه میگیرند و بعد از مدت کوتاهی دلبستگی هیجان انگیزی که به وجود آمده به تدریج تحلیل می رود و کم کم اختلافات بروز می کند و سرانجام سرزنش های دو جانبه باقیمانده هیجانهای اولیه را از بین می برد و... هر یک تمام اهالی جنس مقابل را به بی وفایی وسست عهدی متهم میکنند که تمام دخترها بی وفایند یا تمام پسرها عهد شکن.

عشق محصول صمیمیت و صمیمیت محصول دوستی و دوستی محصول رفاقت و رفاقت  از اشتراکاتی مثل همسایگی، همکلاسی، همکاری وهم ... ناشی می شود (معمولا هر هم... منجر به رفاقت نمی شود و در همان حد می ماند و البته لزومی هم ندارد.) ونقطه شروع؛ آشنایی و شناخت است. بین درجه آشنایی تا عشق خیلی فاصله است.
در عشق حقیقی ورابطه ی با خدا نیز این چنین است.

خدا خوان تا خدا دان فرق دارد
که حیوان تا به انسان فرق دارد

بدینسـان از خدا دان تا خدا یاب
زانســان تا به سبحان فرق دارد

نقش خانواده در شکل گیری شخصیت فرد،روشن است.هر کس که خانواده ی مناسبی داشته باشد رشد و تکامل شخصیتی اش سریعتر، بهتر و رضایت بخش تر خواهد بود.
اما کسانی هم هستند که در خانواده هایی با شرایط نامناسب و گاه نابهنجار به دنیا می آیند.
خانواده هایی که نه تنها شرایط شکوفایی استعدادهای اعضایشان را فراهم نمی کنند بلکه گاهی حتی مانع موفقیت معمولی و حداقلی آنها در زندگی می شوند.
در بین پیام های دریافتی به موارد متعددی از درد دل های ناراحت کننده عزیزانی بر می خورم که از خانواده های آشفته یا دور از معنویت، پدران بی مسئولیت، مادران لج باز یا بی تفاوت و خواهران و برادران مشکل دار و... رنج میبرند و آن را مانعی برای رسیدن به آینده ای روشن میدانند.
به این عزیزان عرض می کنم تاریخ زندگی بشر یادآورانسانهای با اراده ایست که در شرایط بسیار نامناسب خانوادگی به دنیا آمدند اما در اثر پشتکار، اعتماد به نفس، ایمان و تکیه بر تواناییهایشان نه تنها از حرکت باز نماندند بلکه انسانهایی مومن و موفق شدند.
انسان مقهور و زیر سلطه مطلق شرایط محیطی نیست. اگرچه ممکن است محیط نامناسب سرعت حرکتش را کند یا سخت کنَد.
 بنابراین به همه دوستان عزیز بویژه دختران و خواهران خوبی که از زندگی در خانواده نامناسب رنج میبرند میگویم که
- ناامید نباشید و سعی کنید خودتان با این موج آشفته همراه نشوید.
گل نیلوفر در مرداب میروید. یعنی حتی در لجنزار!میتوان پاک و زیبا زندگی کرد.
- در گناه هیچ کس مشارکت نکنید .مبادا کسی و یا گناه کسی میان شما و خدا فاصله شود. چنانچه فرعون ویارانش نتوانستند به رابطه آسیه با خدا آسیبی برسانند.
- درقبال فرد یا افراد بد خانواده با مهربانی و سعه صدر و در قبال پدر ومادر با هر صفتی که دارند فقط با ادب و احسان رفتار کنید. تا به شایسته ترین وجه خدا را از خودتان راضی کنید.
- زیبایی "ایمان و اخلاق حسنه" و "سلامت شخصیت" حتما موجب جذب افرادی به سوی شما می شود.و کم کم دوستان مومن و قابل اطمینانی پیدا می کنید. در مورد همسر آینده هم به همین کیفیت ...
- با خدای مهربان بیشتر رفاقت کنید و از اوکه دلسوزترین دوست شماست سعادت دنیا و آخرتتان را بخواهید.
- با افراد خوشنام ،دیندار و مهربان دوستی کنید.
- یک معلم یا استاد دانا و دلسوز و یا یکی از افراد عاقل فامیل که مطمئن و رازدارا باشد را به عنوان "مشاور" یا "سنگ صبور" برگزینید و گاهی با او صحبت کنید.
- در انتخابهای خود نیز دقت داشته باشید تا بهروزی و سربلندی  بدست آورید.

درست است که خانواده در قبال زندگی و سرنوشت اعضاء و افرادش موثر و مسئول است ولی خود فردبیشترین تاثیر را دارد و مسئول نهایی است
یعنی مسئولیت و نقش و تاثیر خانواده خصوصا پدر ومادر در زندگی فرد، رافع مسئولیت خود فرد نیست.